Η Κατάρα του Μακμπέθ

 «Κατάρα του Μακμπέθ» είναι ένας από τους πιο γνωστούς θρύλους του θεάτρου, που έχει συνδεθεί με το έργο «Μακμπέθ» του Ουίλιαμ Σαίξπηρ.

Από την πρώτη του παράσταση το 1606 μέχρι σήμερα, το έργο έχει αποκτήσει φήμη γεμάτη δεισιδαιμονία και μυστήριο, προκαλώντας φόβο στους ηθοποιούς και τους συντελεστές που το ανεβάζουν.

Η «Κατάρα του Μακμπέθ» αναφέρεται στην πεποίθηση ότι το έργο «Μακμπέθ» φέρνει κακοτυχία σε όσους εμπλέκονται στην παραγωγή του.

Ο θρύλος υποστηρίζει ότι η κατάρα προκαλεί ατυχήματα, τραυματισμούς, ακόμα και θανάτους.

Ξεκινά ήδη από την εποχή του Σαίξπηρ, όταν, σύμφωνα με αναφορές, η πρώτη παράσταση του έργου ήταν τόσο καταραμένη που ο ηθοποιός που έπαιζε τη Λαίδη Μακμπέθ πέθανε επί σκηνής.

Αν και η «Κατάρα του Μακμπέθ» θεωρείται δεισιδαιμονία, υπάρχουν αρκετά αληθινά περιστατικά που έχουν συμβάλει στη φήμη της.

Υπάρχουν πολλές καταγεγραμμένες περιπτώσεις ατυχημάτων κατά τη διάρκεια των παραστάσεων του «Μακμπέθ».

Το 1937, κατά τη διάρκεια μιας παραγωγής με πρωταγωνιστή τον Laurence Olivier, ένα βαρύ αντίβαρο έπεσε από τα παρασκήνια και το απέφυγε οριακά.

Την ίδια περίοδο, ένας από τους ηθοποιούς της παράστασης πέθανε από ατύχημα στη σκηνή.

Το 1937, η διάσημη παραγωγή του «Μακμπέθ» στο Old Vic Theatre του Λονδίνου υπέστη μια καταστροφική πυρκαγιά. Αν και κανείς δεν τραυματίστηκε σοβαρά, το περιστατικό ενίσχυσε την ιδέα της κατάρας.

Ένα από τα πιο δραματικά επεισόδια ήταν η περίφημη "μάχη του Astor Place" στη Νέα Υόρκη το 1849, όπου δύο αντίπαλες παραστάσεις του «Μακμπέθ» οδήγησαν σε ταραχές που κατέληξαν στον θάνατο 22 ατόμων.

Η καταγωγή της κατάρας πιστεύεται ότι προέρχεται από το ίδιο το κείμενο του έργου.

Λέγεται ότι ο Σαίξπηρ χρησιμοποίησε αυθεντικά ξόρκια μαγισσών στις σκηνές με τις μάγισσες, προκαλώντας την οργή αληθινών μαγισσών, οι οποίες καταράστηκαν το έργο.

Από τότε, πολλοί ηθοποιοί και σκηνοθέτες αρνούνται να αναφέρουν το όνομα του έργου στο θέατρο, χρησιμοποιώντας τον όρο (The Scottish Play).